Zbliża się nowy rok szkolny, nowe wyzwania, nowe przygody. Wiele z was zmienia w tym roku szkołę, jak co roku, pewna grupa uczniów przechodzi. Czy to z podstawówki do gimnazjum, czy z gimnazjum do liceum, a może po prostu zmieniają szkołę.
Drugi, gdy szłam do zerówki, nie był to dla mnie szok, ponieważ szli ze mną przyjaciele z sąsiedztwa. To niewątpliwie pomogło mi zaakceptować nowe otoczenie. Nie mówię, że słabo nawiązuje nowe relacje, bo jest odwrotnie, nigdy z tym nie miałam problemu.
Trzecią zmianę, odczułam najbardziej. Zmieniałam w tedy szkołę, z klasy czwartej na piątą. Wiecie, chodziłam z tą samą klasą od zerówki, aż do czwartej klasy, znałam wszystkich, i wszyscy znali mnie. Nie pomagał fakt, że była to szkoła mała, która posiadała po jednej klasie, z każdego rocznika. Miałam się przenieść do największej szkoły w moim mieście. Posiadała ona wówczas pięć klas z każdego rocznika. Nie będę pisać, że się nie bałam, bałam się i to okropnie. Powiedziałam sobie, że nie będę się bać. Nikt nie zmuszał mnie do zmiany szkoły, moja rodzina nie przeprowadzała się. Przez cała czwartą klasę myśleliśmy o tym, parę spraw utwierdziło nas w naszym planie. Nie znałam nikogo, nie byłam nigdy w tej szkole. Poszłam na rozpoczęcie roku, i... Było naprawdę przyzwoicie, poznałam prawie każdego w klasie, zyskałam koleżankę, która pokazała mi życie w tej szkole. Okazało się, że cały ten strach, był tylko w moich oczach.
Czwarta zmiana, to oczywiści gimnazjum. Każda nowość w naszym życiu, jest trudna, nie możemy się załamać. Dacie radę. Dam wam jedną radę, trzecia klasa nie będzie wam stawać na drodze, jeżeli nie postaracie się o to. Te mity, które mówią że między trzecią, a pierwszą klasą jest przepaść. Jest tylko rów, który każdy może przejść, i żyć bez strachu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz