Tradycyjnym elementem obchodów urodzin w kulturze europejskiej jest tort urodzinowy ozdobiony jest specjalnymi świeczkami w liczbie odpowiadającej wiekowi jubilata. Jubilat ma za zadanie zdmuchnąć świeczki, najlepiej wszystkie za jednym razem. W czasie zdmuchiwania pomyśleć życzenie. Innym zwyczajem jest śpiewanie jubilatowi specjalnej piosenki - w Polsce jest to "Sto lat".
Urodziny niektórych postaci historycznych są obchodzone jako święta.
Pierwszymi miejscami, gdzie zaczęto zapamiętywać datę urodzin i celebrować to wydarzenie były Mezopotamia i Egipt. Obchody urodzin były zarezerwowane tylko dla rodzin królewskich i ważnych osobistości. Urządzali oni uczty dla domowników i służby,organizowali publiczne parady i występy cyrkowców. Zwykli śmiertelnicy nie świętowali swoich urodzin, brali udział w obchodach możnowładców.
Kiedy upadło Cesarstwo Rzymskie upadł też zwyczaj świętowania urodzin. Kościół, mający wówczas dominujący wpływ zarówno w sprawach religijnych jak świeckich, uważał obchody urodzin za pogańską praktykę. Świętowanie urodzin w Biblii wspomniane było przy okazji opisu uczt wyprawianych przez Faraona i Heroda, uchodzących za heretyckich niegodziwców.
Wiele zwyczajów i symboli urodzinowych jak np. tort urodzinowy zawdzięczamy Niemcom. W średniowieczu pieczono słodkie ciasto chlebowe w kształcie dzieciątka Jezus w Boże Narodzenie. Później ciasto pojawiło się na przyjęciach urodzinowych dla dzieci.
Współcześnie urodziny obchodzone są na całym świecie. Można spotkać wiele różnych zwyczajów, wróżb i rytuałów związanych z tym świętem. W Meksyku na urodzinowych przyjęciach pojawia się piniata: duża, kolorowa rzeźba z paper-mache na przykład w kształcie ulubionej bajkowej postaci lub zwierzęcia, która kryje w sobie słodycze.
W Kanadzie smaruje się nos solenizanta masłem lub margaryną, aby był śliski i aby nie mógł go złapać zły los.
Włosi ciągną swoje pociechy za ucho tyle razy ile lat dziecko właśnie skończyło.
Ale zresztą... czym są urodziny? Dziś są, jutro ich nie ma.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz